راه طبابت را با دل باید رفت

به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»، یکم شهریور، سالروز تولد حکیم بوعلی سینا، در تقویم ایران به نام «روز پزشک» مزین شده است؛ روزی برای تجلیل از آنان که در سکوت اتاق‌های درمان و هیاهوی بخش‌های اورژانس، بی‌وقفه برای نجات جان انسان‌ها می‌کوشند، پزشکان نه‌ تنها با دانش و مهارت، که با قلب و وجدانشان، پل میان بیم و امید بیماران را می‌سازند.

در این روز، روایت زندگی و تجربه‌های نجمه فائز پزشکی که ۳۳ سال خدمت بی‌چشم‌داشت را بر بالین بیماران گذرانده یادآور می‌شود که این راه، تنها با عشق و تعهد پیموده می‌شود، سرگذشتش، از لحظات پراضطراب نجات بیماران تا روزهای تلخ وداع با آنان، تصویری واقعی از رسالت مقدس پزشکی است.

نجمه فائز در گفتگو با خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»؛ انگیزه اصلی‌اش از انتخاب این مسیر را امکان خدمت بیشتر به مردم و دوران ابتدایی اشتغال را پرچالش‌تر از تحصیل عنوان کرد و گفت: سال‌های دانشجویی‌ام هم‌زمان با پیروزی انقلاب اسلامی بود که خاطرات ویژه‌ای برایم رقم زد.

این پزشک متخصص در روایت خاطرات کاری خود از روزهای تلخ و شیرین، نجات بیماران بدحالی را که امیدی به بهبودشان نبود، از بزرگ‌ترین موفقیت‌های حرفه‌ای‌اش برشمرد و افزود: خاطره‌ای دردناک از سال ۱۳۶۶ در بیمارستان سوانح و سوختگی اهواز همچنان در ذهنم مانده است؛ روزی که مادری به همراه هشت فرزندش پس از خودسوزی به بیمارستان منتقل شدند و همه به جز یکی جان باختند.

وی درخصوص سخت‌ترین تصمیم‌های پزشکی اظهار کرد: در رشته زنان و مامایی، گاهی باید در لحظه تصمیمی حیاتی گرفت. نمونه‌ای از این تصمیمات، نجات جان زنی است که پس از زایمان دچار خونریزی شدید شد و نیاز فوری به هیسترکتومی (خارج کردن رحم) پیدا کرد. در شرایط نبود متخصص بیهوشی، با همکاری یک تکنسین بیهوشی عمل را آغاز کرد و بیمار را از مرگ حتمی نجات داد. خود بیمار بعدها به او گفت: من مرده بودم و شما مرا برگرداندید..

این پزشک با تأکید بر اهمیت توازن میان کار و زندگی شخصی، از حمایت خانواده و برنامه‌ریزی منظم به‌عنوان عامل موفقیت خود یاد کرد و گفت: شایع‌ترین انتظار غیرمنطقی بیماران، درخواست اقداماتی است که برخلاف منافع واقعی‌شان از جمله انجام سزارین یا گرفتن مرخصی استعلاجی بدون ضرورت پزشکی است.

فائز، مهم‌ترین ویژگی یک پزشک شایسته را دلسوزی و انتخاب بهترین روش درمان با در نظر گرفتن رضای الهی و نگاه به بیمار به‌عنوان یکی از نزدیکان خود عنوان کرد.

وی به جوانان علاقه‌مند به پزشکی توصیه کرد که اگر نگاهتان به این حرفه صرفاً مادی است، ادامه ندهید و اگر انتخاب کردید حتماً آن را دوست داشته باشید، وگرنه هم خودتان خسته می‌شوید و هم بیماران آسیب می‌بینند.

انتهای خبر/