دولت شهید رئیسی دوران اقتدار بود

روسیه، هند و کشورهای آسیای مرکزی به‌عنوان محورهای اصلی سازمان شانگهای موجب شد مسیرهای جایگزین برای تبادلات اقتصادی و انرژی فعال شود.

این تحلیل‌گر روابط بین‌الملل با اشاره به تلاش‌های دولت شهید رئیسی برای پیوستن به گروه بریکس بیان کرد: ایران با حضور مؤثر در نشست‌های این گروه و همراهی با ابتکارات اقتصادی کشورهای عضو توانست از حمایت چین و روسیه برای عضویت برخوردار شود و پیوستن ایران به بریکس در دوره‌ای که اقتصاد جهانی به سمت چندقطبی شدن حرکت می‌کند نشانه‌ای روشن از ارتقای جایگاه ژئوپلیتیکی جمهوری اسلامی بود.

شاه‌منصوری تأکید کرد: بر خلاف تصوراتی که دیپلماسی منطقه‌ای را صرفاً در چارچوب روابط سنتی تفسیر می‌کردند دولت شهید رئیسی با تقویت پیوندهای استراتژیک در حوزه اوراسیا و فعال‌سازی مسیرهای ترانزیتی چون کریدور شمال-جنوب و شرق-غرب توانست نقش ایران را در زنجیره تأمین جهانی بازتعریف کند و مذاکرات حمل‌ونقل سه‌جانبه با روسیه و هند و توافق‌نامه‌های لجستیکی با قزاقستان، ترکمنستان و جمهوری آذربایجان نشانه‌ای از این تغییر رویکرد بود.

وی در بخش دیگری از سخنان خود به مفهوم «وزن ژئوپلیتیکی» اشاره کرد و گفت: دولت شهید رئیسی با تکیه بر ظرفیت‌های جغرافیایی ایران از جمله مرزهای گسترده با ۱۵ کشور، سواحل جنوبی و موقعیت کریدوری ایران در قلب اوراسیا رویکردی فعال برای تبدیل این موقعیت به یک مزیت ژئوپلیتیکی اتخاذ کرد.

شاه‌منصوری افزود: مشارکت ایران در پروژه‌های بزرگ نظیر راه ابریشم چین نشان داد که تهران دیگر صرفاً بازیگری تحت فشار نیست بلکه به یک گره ارتباطی مهم در طراحی نظم اقتصادی نوین تبدیل شده است.

وی همچنین با اشاره به نقش وزارت امور خارجه در پیگیری این سیاست‌ها اظهار کرد: دستگاه دیپلماسی در این دوره با رویکردی هماهنگ با نهادهای اقتصادی و امنیتی کشور توانست ارتباط مؤثر و منسجم‌تری با کشورهای منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای برقرار کند و سفرهای متعدد دیپلماتیک به آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین و امضای بیش از ۸۰ سند همکاری دو و چندجانبه دستاوردهایی بود که به‌ندرت در دوره‌های پیش از آن مشاهده شده بود.

این کارشناس‌ارشد در تحلیل دستاوردهای بلندمدت این روند ابراز کرد: آنچه دولت شهید رئیسی انجام داد صرفاً یک چرخش دیپلماتیک نبود بلکه تلاشی هدفمند برای کاستن از فشار تحریم‌ها و ایجاد ساختارهای جایگزین برای تعامل اقتصادی بین‌المللی بود و حضور ایران در مجامعی نظیر بریکس امکان استفاده از ارزهای غیردلاری، سیستم‌های پرداخت جایگزین سوئیفت و دسترسی به بانک‌های توسعه‌ای را فراهم کرد که می‌تواند در دوره‌های بعدی راه‌گشای مبادلات پایدار اقتصادی باشد.

شاه‌منصوری عنوان کرد: تغییر وزن بین‌المللی ایران در دوره دولت شهید رئیسی صرفاً ناشی از تغییر ادبیات دیپلماتیک نبود، بلکه حاصل یک سیاست خارجی عمل‌گرا، واقع‌بینانه و متوازن بود که با اتکا به منافع ملی و ظرفیت‌های بومی کشور پیش رفت.

انتهای خبر/