نیاز مبرم شهرداری گرمسار به معدن شن و ماسه

به گزارش ندای مردم ،دریادداشت محمدمومنی آمده ؛شهرداری گرمسار به‌عنوان نهادی مسئول در توسعه و نگهداری زیرساخت‌های شهری، با چالش‌های متعددی در تأمین مصالح ساختمانی، به‌ویژه شن و ماسه، مواجه است. شن و ماسه از مهم‌ترین مواد اولیه در پروژه‌های عمرانی نظیر احداث و ترمیم معابر، آسفالت خیابان‌ها، ساخت بتن و اجرای طرح‌های زیربنایی است. نیاز مبرم شهرداری گرمسار به دسترسی به معدن شن و ماسه از منظر فنی، اقتصادی و زیست‌محیطی قابل توجیه است و در ادامه به دلایل این ضرورت پرداخته می‌شود.

۱. افزایش تقاضا برای مصالح در پروژه‌های عمرانی

گرمسار به‌عنوان یکی از شهرهای رو به توسعه در استان سمنان، شاهد اجرای پروژه‌های متعدد عمرانی است. طبق گزارش‌ها، حدود ۷۵ درصد از شن و ماسه تولیدی در معادن برای ساخت بتن و آسفالت مصرف می‌شود. با توجه به گسترش معابر شهری، نیاز به آسفالت و بهسازی خیابان‌ها و همچنین اجرای طرح‌های مسکن و زیرساخت‌های عمومی، تأمین مداوم و مقرون‌به‌صرفه شن و ماسه برای شهرداری امری حیاتی است.

۲. کاهش هزینه‌های تأمین مصالح

یکی از چالش‌های اصلی شهرداری‌ها، هزینه‌های بالای تأمین مصالح است. به‌عنوان مثال، در شهر خرم‌آباد، گزارش شده که سالانه میلیاردها تومان صرف خرید شن و ماسه برای آسفالت و زیرسازی معابر می‌شود. در گرمسار نیز، فقدان معدن اختصاصی شن و ماسه، شهرداری را مجبور به خرید این مواد از بازار آزاد یا معادن دیگر مناطق می‌کند که هزینه‌های حمل‌ونقل، احتمالا واسطه‌گری و نوسانات قیمت را به همراه دارد. داشتن معدن اختصاصی، هزینه‌های تولید و تأمین مصالح را تا ۳۰ درصد کاهش می‌دهد، مشابه تجربه معادن قم که با بازیافت آب و بهره‌وری بالا، هزینه‌ها را بهینه کرده‌اند.

۳. کنترل کیفیت مصالح

کیفیت شن و ماسه تأثیر مستقیمی بر دوام و استحکام سازه‌های شهری دارد. استانداردهای کنترل کیفیت نیازمند آزمایش‌های دقیق بر روی مصالح است. در صورت تأمین شن و ماسه از منابع غیرمستقیم، امکان نظارت دقیق بر کیفیت کاهش می‌یابد. با بهره‌برداری از معدن اختصاصی، شهرداری گرمسار می‌تواند آزمایشگاه کنترل کیفیت دایر کرده و مصالحی با استانداردهای مورد نیاز پروژه‌های شهری تولید کند، مشابه تجربه مجمع شن و ماسه کرمان.

۴. مزیت جغرافیایی و دسترسی به منابع محلی
گرمسار به دلیل موقعیت جغرافیایی خود، پتانسیل بهره‌برداری از معادن شن و ماسه کوهی و آبرفتی را دارد. وجود منابع معدنی در نزدیکی شهر، هزینه‌های حمل‌ونقل را به حداقل می‌رساند و دسترسی سریع به مصالح را تضمین می‌کند. این مزیت، برخلاف مناطقی مانند سوادکوه که با مازاد تولید مواجه‌اند، در گرمسار به دلیل نبود معدن اختصاصی، بلااستفاده مانده است. بهره‌برداری از معادن محلی، زمان اجرای پروژه‌ها را کوتاه‌تر کرده و وابستگی به مناطق دیگر را کاهش می‌دهد.

۵.ملاحظات زیست‌محیطی و مدیریت منابع

برداشت بی‌رویه شن و ماسه از رودخانه‌ها، اثرات مخربی بر محیط‌زیست، از جمله فرسایش کناره‌های رودخانه و تغییر مسیر آب، دارد. ایجاد معدن شن و ماسه کوهی تحت نظارت شهرداری، امکان مدیریت پایدار منابع و کاهش تخریب زیست‌محیطی را فراهم می‌کند. همچنین، با الگوبرداری از فناوری‌های نوین مانند بازیافت ۹۰ درصدی آب در معادن قم، می‌توان مصرف آب را بهینه کرد و اثرات زیست‌محیطی را به حداقل رساند.
۶. ایجاد فرصت‌های اقتصادی و اشتغال

راه‌اندازی معدن شن و ماسه نه‌تنها نیازهای عمرانی شهرداری را برآورده می‌کند، بلکه فرصت‌های شغلی مستقیم و غیرمستقیم ایجاد می‌کند. طبق طرح‌های توجیهی، یک معدن با ظرفیت ۹۰۰ هزار مترمکعب می‌تواند برای ۱۳ نفر اشتغال‌زایی کند. این امر به بهبود اقتصاد محلی و افزایش درآمدهای شهرداری از طریق تولید و فروش مصالح کمک خواهد کرد.
نتیجه:
نیاز مبرم شهرداری گرمسار به معدن شن و ماسه، ریشه در ضرورت تأمین مصالح باکیفیت، کاهش هزینه‌ها، مدیریت زیست‌محیطی و تسریع در اجرای پروژه‌های عمرانی دارد. ایجاد معدن اختصاصی، ضمن رفع وابستگی به منابع خارجی، به توسعه پایدار شهر و بهبود زیرساخت‌ها کمک خواهد کرد. با برنامه‌ریزی دقیق و همکاری نهادهای مرتبط، این هدف نه‌تنها قابل دستیابی است، بلکه می‌تواند الگویی برای سایر شهرداری‌های منطقه باشد.